Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023
Εμφάνιση του Βασιλιά της Ευσπλαχνίας στις 25 Ιανουαρίου 2023 πάνω από τη κρήνη Maria Annuntiata στο Οίκο Ιερουσαλήμ
Μήνυμα του Κυρίου μας στην Manuela στη Sievernich, Γερμανία
Όλοι βρισκόμαστε μέσα σε ένα όμορφο χρυσαφένιο φως. Μια μεγάλη χρυσή σφαίρα φωτός, συνοδευόμενη από δύο μικρότερες χρυσές σφαίρες φωτός, αιωρούνται στον ουρανό μπροστά μας στον αέρα. Η μεγάλη σφαίρα ανοίγει και ο Βρεφικός Ιησούς αναδύεται μέσα από αυτή τη σφαίρα με την μορφή της Πράγας. Φοράει ένα μεγάλο χρυσό στέμμα και τα μαλλιά του είναι σκούρο καστανά, κοντά κυματιστά. Ο Βασιλιάς της Ευσπλαχνίας έχει μπλε μάτια. Ο Βρεφικός Ιησούς φοράει μια κόκκινη ρόμπα και το κόκκινο μανδύα του Πολυτίμου Αίματος Του. Ο ουράνιος Βασιλιάς κρατά ένα μεγάλο χρυσό σκήπτρο στο δεξί του χέρι και την Vulgata στο αριστερό του χέρι. (Ιερή Γραφή)
Τώρα οι άλλες δύο μικρότερες σφαίρες φωτός ανοίγουν και δύο άγγελοι ντυμένοι στα λευκά αναδύονται μέσα από αυτές τις σφαίρες φωτός. Οι άγγελοι γονατίζουν μπροστά στον Βασιλιά της Ευσπλαχνίας και απλώνουν το μανδύα Του πάνω μας. Προστατευόμαστε κάτω από τον μανδύα Του. Είναι τεντωμένος πάνω μας σαν σκηνή. Ο Βρεφικός Ιησούς μας ευλογεί:
"Στο όνομα του Πατέρα και του Υιού - που είμαι εγώ - και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν."
Ο ουράνιος Βασιλιάς παίρνει το σκήπτρο Του στην καρδιά Του και λέει:
"Ιδού, είμαι ο Αμνός του Θεού που αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου! Αγαπητοί φίλοι, προσευχηθείτε και παραμείνετε πιστοί σε εμένα. Το έργο Μου έγινε ορατό στον Παύλο. Όποιος ανοίξει την καρδιά του και στραφεί προς Εμένα, τον καλώ και έτσι κάθε ψυχή μπορεί να αλλάξει από Σαούλ σε Παύλο. Η Ιερή Γραφή είναι το Λόγο του Αιώνιου Πατέρα και ο Λόγος Μου. Δεν πρέπει να την εγκαταλείψετε! Ο Παύλος αγάπησε τον Λόγο Μου. Έτσι μπορείτε να δείτε τις Ιερές Γραφές ως σύνολο: Την Παλαιά Διαθήκη και τη Νέα Διαθήκη. Είναι η ιστορία της σωτηρίας του ανθρώπου και το έργο Μου και το έργο του Πατέρα, στον οποίο είμαι ολόκληρος. Ακόμη και η ιεροσύνη δεν πρέπει να θεωρείται χωριστά από την Παλαιά Διαθήκη. Άκουσε τον Λόγο Μου!"
Ο Κύριος μου μιλάει στη σιωπή για το επερχόμενο θαύμα της κολώνας νεφέλης και πυρός στα έσχατα των ημερών. Στην Αγία Γραφή, βρίσκουμε αυτή την κολόνα στην Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο της Εξόδου. Επιπλέον, το θεϊκό παιδί μιλάει για το βουνό όπου ο Μωυσής είχε την συνάντηση με τον Θεό. Το βουνό ήταν καλυμμένο από μια μεγάλη νεφέλη και ένα μεγάλο πυρ. Αυτή ήταν η μεγαλειώδης παρουσία του Αιώνιου Πατέρα. Ο Μωυσής έλαβε τις Δέκα Εντολές από τον Θεό στο βουνό. Ο Θεός όρισε τον Μωυσή να πάει σε Εκείνον στην κορυφή του βουνού και αργότερα τον Ααρών, που κλήθηκε από τον Θεό ως ιερείς. Κανένα άλλο άτομο, κανένας συγγενής, όσο σημαντικός κι αν ήταν, δεν επιτρεπόταν να πάει στην κορυφή του βουνού. (Αγία Γραφή, Έξοδος 19, 16 - 25) Το ευγενικό παιδί μου δείχνει ότι αυτή ήταν η αρχή μιας πολύ ιδιαίτερης αγίας ιεροσύνης. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιεροσύνη θεσπίστηκε από τον Θεό και όχι από τους ανθρώπους. Στον επερχόμενο χρόνο μας, ο Θεός επιλέγει την κολώνα νεφέλης και πυρός ως θαύμα για κάποιο λόγο. Ο Θεός αναγνωρίζεται από πολλούς ανθρώπους σε αυτό το σημάδι, αλλά ταυτόχρονα δείχνει στο Βιβλίο της Εξόδου στην Αγία Γραφή, ειδικά την απελευθέρωση από τη δουλεία του κόσμου, τις 10 εντολές και την αγία ιεροσύνη. Έτσι μου το εξήγησε ο Βασιλιάς της Ευσπλαχνίας.
Τότε η Vulgata ανοίγει από ένα αόρατο χέρι. Βλέπω το χωρίο της Αγίας Γραφής: Παύλος, επιστολή προς τους Ρωμαίους 1, 18 κ.εξ.. Το λόγιο λάμπει πάνω μας. Όλοι είμαστε περικυκλωμένοι από έντονο φως.
Ο Βασιλιάς της Ευσπλαχνίας πλησιάζει και μιλάει:
"Τώρα σου δείχνω κάτι για το μέλλον. Ο Πίος V ήταν ένας πιστός φίλος, όπως ο Μπενέδικτος XVI, η Βράχος σας, ήταν σε Εμένα."
Ο Κύριος μου δείχνει μια μακροσκελή επιστολή και λέει ότι οι άνθρωποι θα την αποκαλούσαν τη λειτουργία όλων των εποχών. Η επιστολή ήταν πολύ μεγάλη, έτσι ώστε να μπορούσα να την αναγνωρίσω αλλά δεν θυμόμουν κάθε της λέξη. Και πάλι το ευγενικό παιδί μου επιβεβαίωσε σε εμένα ότι αυτό είναι για το μέλλον.
Ο Βασιλιάς της Ευσπλαχνίας μιλάει:
"Ζητήθηκε!"
Ο Μπενέδικτος XVI είναι μαζί Του, έτσι ο Ουράνιος Βασιλιάς μου το επιβεβαιώνει και μιλάει:
"Ο Μπενέδικτος XVI, η Βράχος σας, περιφρονήθηκε πολύ λόγω των ευγενικών πνευματικών του χαρισμάτων. Να το γνωρίζεις αυτό. Πιστά στάθηκε δίπλα στις Αγίες Γραφές, στον Πατέρα και σε Εμένα. Τώρα προσεύχεται πολύ για την Εκκλησία. Καλέστε τη βοήθειά του." (Σημείωση: Αυτό μπορεί να γίνει στους αξιοσέβαστους ανθρώπους της Καθολικής Εκκλησίας).
"Προσευχηθείτε, γιατί το κακό είναι πολύ δυνατό στον κόσμο. Μόνο μέσα από την προσευχή σας, τη θυσία σας, την μετάνοιά σας, την Αγία Θυσία της λειτουργίας μπορεί να σωθεί ο κόσμος, η κρίση να μετριαστεί. Οι βοηθοί σας πρέπει να προσεύχονται πολύ, αλλιώς δεν θα καταλάβουν τι κάνω Εγώ. Το σχέδιο του Θεού για αυτόν τον τόπο και τη Γερμανία διαφορετικά δεν θα αποκαλυφθεί σε αυτούς, το σχέδιο του Πατέρα, που είναι το δικό Μου σχέδιο. Όποιος δεν προσεύχεται και δεν θυσιάζεται, το σχέδιο θα παραμείνει κλειστό για αυτόν. Θέλω να σας σώσω και όχι να σας τιμωρήσω."
Ο Βασιλιάς της Ευσπλαχνίας τώρα πιέζει το σκήπτρο Του στην καρδιά Του και αυτό γίνεται ο ραντιστήρας του Πολύτιμου Αίματός Του. Μας ευλογεί και μας ψεκάζει με το Πολύτιμο Αίμά Του. Ιδιαίτερα τους ασθενείς και όλους όσους σκέφτονται Αυτόν:
"Στο όνομα του Πατέρα, του Υιού - αυτό είμαι εγώ - και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν."
Στη συνέχεια το χαριτωμένο παιδί βάζει το δεξί Του πόδι σε μια πέτρα στην άκρη του πηγαδιού και λέει:
"Επειδή το Αίμα Μου δεν κυλά στη Θεία Λειτουργία, σας ψεκάζω με το Πολύτιμο Αίμά Μου." (Σημείωση του Κυρίου: Ο Κύριος αναφέρεται στο γεγονός ότι επί του παρόντος καμία Θεία Λειτουργία δεν τελείται τις ημέρες των προσευχών στη Ζιβερνιχ). "Προσευχηθείτε για ειρήνη, θυσιάστε αλλιώς θα σας συμβούν μεγάλες ταλαιπωρίες. Σας το έχω πει ξανά και δεν μπορώ να σας το επαναλάβω αρκετά: ακούστε τον Λόγο Μου, παραμείνετε πιστοί σε εμένα, παραμείνετε πιστοί στις Αγίες Γραφές! Είμαι ο Βασιλιάς της ευσπλαχνίας και σας καθοδηγώ μέσα από αυτή την εποχή. Μην φοβάστε!"
Ο Κύριος θέλει να πούμε μια ακόμη συγκεκριμένη προσευχή ως αποχαιρετισμό, και λέει αντίο: "Adieu!"
Προσευχόμαστε όπως ζητήθηκε:
Ω Ιησού μου, συγχώρεσέ μας τις αμαρτίες μας, σώσε μας από τη φωτιά της κόλασης, οδηγήστε όλες τις ψυχές στον παράδεισο, ειδικά αυτούς που έχουν περισσότερο ανάγκη την ευσπλαχνία Σου.
Ο Κύριος επιστρέφει στο φως και οι άγγελοι κάνουν το ίδιο. Οι σφαίρες φωτός κλείνουν και εμφανίζεται η επιγραφή: IHS. Οι σφαίρες φωτός εξαφανίζονται.
Αυτό το μήνυμα ανακοινώνεται χωρίς προκατάληψη για την κρίση της εκκλησίας.
Copyright.
Από τη Βίβλο:
Έξοδος
Δεύτερο βιβλίο του Μωυσή
Κεφάλαιο 19 της Εξόδου:16-25 .
Έξοδος 19:16 Την τρίτη μέρα, όταν ήταν πρωί, άρχισε βροντή και αστράπια, βαριά σύννεφα κρεμόταν πάνω από το όρος, και ακούστηκαν εξαιρετικά δυνατοί ήχοι σαλπίγγων. Όλοι οι άνθρωποι στην κατασκήνωση τρόμαξαν.
Έξοδος 19:17 Ο Μωυσής οδήγησε τον λαό έξω από την κατασκήνωση για να συναντήσουν τον Θεό. Σταθηκαν τακτοποιημένοι στα πόδια του όρους.
Έξοδος 19:18 Το Όρος Σινά ήταν ολόκληρο καλυμμένο με καπνό, επειδή ο Κύριος είχε κατέβει πάνω σε αυτό στη φωτιά. Ο καπνός ανέβαινε σαν ο καπνός ενός φούρνου. Όλο το όρος έτρεμε βίαια.
Έξοδος 19:19 Ο ήχος της σάλπιγγας γινόταν πιο δυνατός και δυνατότερος. Ο Μωυσής μιλούσε, και ο Θεός του απαντούσε με τον ήχο βροντής.
Έξοδος 19:20 Και κατέβη ο Κύριος στο Όρος Σινάι, στην κορυφή αυτού. Εκάλεσε τον Μωυσή στην κορυφή του όρους, και ανέβηκε ο Μωυσής.
Έξοδος 19:21 Τότε είπε ο Κύριος στον Μωυσή· «Κατέβα και πρόσταξε τον λαό αυστηρά να μην παραβιάσουν τα όρια του Κυρίου για να μη δουν, διότι πολλοί από αυτούς θα πεθάνουν».
Έξοδος 19:22 Και οι ιερείς, αυτοί που συνηθίζουν να πλησιάζουν τον Κύριο, ας αγιαστούν, για να μη βγει ο Κύριος εναντίον τους!»
Έξοδος 19:23 Τότε απάντησε ο Μωυσής στον Κύριο· «Δεν μπορεί ο λαός να ανεβεί στο Όρος Σινάι, διότι εσύ μας το δίδαξες αυτό· τράβα ένα όριο γύρω από το βουνό και αγκιάστευέ το».
Έξοδος 19:24 Και είπε ο Κύριος προς αυτόν· «Κατέβα, και ανέβηκε πάλι με τον Ααρών. Όμως οι ιερείς και ο λαός ας μη παραβιάσουν τα όρια για να ανεβούν στον Κύριο, διαφορετικά θα βγει εναντίον τους».
Έξοδος 19:25 Τότε κατέβηκε ο Μωυσής προς τον λαό και μίλησε σε αυτόν.
Επιστολή στους Ρωμαίους
Οι επιστολές του αγίου Παύλου αποστόλου
Δικαίωση δια Ιησού Χριστού
Η ανάγκη της ανθρωπότητας για σωτηρία
1 χαιρετισμός
Η αμαρτία του ειδωλολατρικού κόσμου. 18 Η οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό εναντίον κάθε ασέβειας και αδικίας των ανθρώπων που καταπιέζουν την αλήθεια [του Θεού] με την αδικία τους. 19 Αυτό που μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό είναι φανερό σε αυτούς· ο ίδιος ο Θεός το αποκάλυψε σ’ αυτούς. 20 Η αόρατη ύπαρξή του, η αιώνια δύναμη και η θεότητά του έχουν γίνει εμφανείς από το φως της λογικής μέσα από τα έργα του από τη δημιουργία του κόσμου. Επομένως, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. 21 Διότι, αν και αναγνώρισαν τον Θεό, όμως δεν τον τίμησαν ως Θεό ούτε ευχαρίστησαν αυτόν, αλλά έγιναν άφρονες στις σκέψεις τους, και οι ακατάληπτες καρδιές τους σκοτείνιασαν. 22 Σοφοί νόμιζαν ότι ήταν και βλακώθηκαν. 23 Αντήλλαξαν τη δόξα του αφθάρτου Θεού με την εικόνα των φθαρτών ανθρώπων, πουλιών, τετραπόδων και ερπετών ζώων. 18-23: Εδώ διδάσκεται ξεκάθαρα το δογμα ότι μπορούμε να γνωρίσουμε την ύπαρξη του Θεού από τα δημιουργήματα με το φως της λογικής. Μόνο εξαιτίας δικού τους λάθους είναι δυνατή η άγνοια του Θεού. "Μόνος ο μωρός λέει στην καρδιά του, Δεν υπάρχει Θεός!" 24 Επομένως, ο Θεός τους παρέδωσε στις επιθυμίες των καρδιών τους, σε ακαθαρσία, ώστε να εξευτελίσουν τα δικά τους σώματα. 25 Αντήλλαξαν τον αληθινό Θεό με ψευτοειδώλα και προσκύνησαν και λάτρεψαν κτίσματα αντί του Δημιουργού, ο οποίος είναι ευλογημένος εις το διηνεκές. Αμήν. 26 Επομένως εγκατέλειψαν τον Θεό σε ντροπιαστικές επιθυμίες· οι γυναίκες τους αντήλλαξαν τη φυσική συνουσία με αφύσικη. 27 Ομοίως, και οι άνδρες επίσης εγκατέλειψαν τη φυσική συνουσία με τις γυναίκες και φλέγονταν ο ένας εναντίον του άλλου σε άγρια απληστία· άνδρες διέπραξαν αισχρές πράξεις μεταξύ τους και έλαβαν την δέουσα ανταμοιβή για τη σύγχυσή τους στον εαυτό τους. 28 Επειδή απέρριψαν τη γνώση του Θεού, ο Θεός τους παρέδωσε στο απορριφθέν μυαλό τους, ώστε να κάνουν αυτά που δεν είναι σωστά. 29 Γέμισαν με κάθε αδικία, κακία, [πορνεία,] πλεονεξία, βλασφημία, γεμάτοι φθονοβολία, δολοφονίες, έριδες, δόλους, εξαπάτηση. Είναι ψιθυριστές, 30 συκοφαντητές, εχθροί του Θεού, κοροϊδολόγοι, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρέτες κακών, ανυπότακτοι στους γονείς τους, 31 παράλογοι, ασυνάρτητοι, χωρίς αγάπη, χωρίς πίστη, χωρίς έλεος. 32 Αν και γνωρίζουν τη θεία τάξη του νόμου (και ξέρουν) ότι αυτοί που κάνουν τέτοια πράγματα αξίζουν θανάτου, όμως όχι μόνο τα κάνουν οι ίδιοι αλλά συνεχώς επαινούν αυτούς που τα κάνουν. 26-32: Ο Παύλος, ο οποίος δεν υπερβάλλει, εδώ ζωγραφίζει μια τρομακτική εικόνα των ηθικών συνθηκών στον ειδωλολατρία. Η ρίζα όλης αυτής της παρανομίας όμως είναι το αποστρέφοντας από τον Θεό. Η έκτη εντολή διαπράττεται περισσότερο εκεί που δεν τηρείται η πρώτη.
Ο Ιησούς του Μωυσή στο Όρος Σινά συνόδευε ο Ιησουής, που ήταν βοηθός του, αλλά ο Ααρών, αδελφός του, ηγήθηκε των πρεβυτέρων του Ισραήλ που συνόδεψαν τον Μωυσή στο ιερό βουνό, αλλά περίμενε αυτόν στα μισά της ανηφόρας. Εκεί ο Θεός εγκαθίδρυσε τον Ααρών ως αρχιερέα του Ισραήλ, ένα αξίωμα που μεταφέρθηκε στους άμεσους απογόνους του, ενώ οι Λευΐτες, η φυλή του, από τότε ασκούσαν ιερατικές λειτουργίες. Μέχρι την εποχή των εξεγέρσεων των Μακκαβαίων (2ος αιώνας Π.Χ.), το αξίωμα του αρχιερέα παρέμεινε στον οίκο του Ααρών. Όταν οι Μακκαβαίοι το κήρυξαν για τον εαυτό τους, προέκυψε σχίσμα και οι ακόλουθοι του ααρωνικού αρχιερέα πήγαν μαζί του στην Αίγυπτο, όπου έχτισαν έναν "εναλλακτικό" ναό. Οι Εσσαίοι, με τη σειρά τους, περίμεναν έναν αρχιερατικό Μεσσία από τον οίκο του Ααρών και έναν βασιλικό από τον οίκο του Ααρών που θα αποκαταστήσει την "παλιά τάξη". Ο Ιησούς ήταν Δαυιδίδης μέσω του παππού του, Ιωακείμ, αλλά επίσης Ααρωνικός μέσω της γιαγιάς του Άννας, έτσι ώστε να ήταν και βασιλιάς και αρχιερέας, γι' αυτό ο συγγραφέας της Επιστολής προς τους Εβραίους μπορούσε να γράψει: "Δεδομένου ότι έχουμε έναν υπερυψωμένο αρχιερέα..." (Εβρ 4:14).
Το γεγονός ότι η καθολική μας ιεροσύνη ανάγεται στην ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης παρουσιάστηκε σαφώς από τον πάπα Βενέδικτο στο προλογό του "Η Καθολική Ιεροσύνη" για το βιβλίο "Από τα βάθη της καρδιάς" του Καρδινάλιου Σαράχ. Σε αυτό, ο Βενέδικτος XVI περιγράφει την χριστιανική ιεροσύνη ως μια νέα ερμηνεία της ισραηλιτικής αρχιεροσύνης, στην οποία στο πρόσωπο του Ιησού ως αρχιερέα "συγχωνεύονται η προφητική κριτική των λατρικών και η λατρευτική παράδοση που πηγάζει από τον Μωυσή". Ωστόσο, μετά το Δεύτερο Βατικανό Συμβούλιο (1962-1965), η σχέση με την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης "έγινε αναπόφευκτη και για την Καθολική Εκκλησία. Η κατανόηση του αξιώματος είχε "βιαστεί πάνω μας με τεράστια επείγουσα ανάγκη" και είχε "γίνει η συνεχής κρίση της ιεροσύνης στην Εκκλησία μέχρι σήμερα".
Ο Πίος Ε' (1566--72) ήταν ένας πραγματικά άγιος πάπας. Εισήγαγε τον Ροζάριο και την προσευχή του Αγγέλου όταν η Ευρώπη απειλούνταν από τους Τούρκους, φέρνοντας έτσι το θαύμα της Ναυπάκτου: Στην αποφασιστική ναυμαχία της "Ιερής Ένωσης" εναντίον του οθωμανικού στόλου, οι Χριστιανοί ήταν αρχικά απελπιστικά λιγότεροι· επιπλέον, ο άνεμος ήταν αντίθετος. Αλλά ακριβώς στη 12η ώρα, όταν προσευχόταν ο Άγγελος σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, άλλαξε ο αέρας και τους επέτρεψε να εξαπολύσουν μια επιτυχημένη μετωπική επίθεση εναντίον των Τούρκων. Επίσης ήταν ένας μεγάλος μεταρρυθμιστής που εφάρμοσε σταθερά τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Τρέντο. Με τον ταύρο " Quo primum " της 14ης Ιουλίου 1570, καθιέρωσε αυτό που είναι γνωστό σήμερα ως " Τριδεντιανή Λειτουργία" "για πάντα" και απαγόρευσε να τροποποιηθεί ή καταργηθεί ποτέ: "(...) ούτε η παρούσα επιστολή [Quo primum] μπορεί ποτέ να ανακληθεί ή να αλλάξει σε οποιαδήποτε στιγμή, αλλά παραμένει πλήρως ισχυρή στο νόμο για πάντα". Αυτή ήταν πιθανώς η "μακρά επιστολή" που έδειξε ο Λόρδος Μανουέλα.
Σχόλιο του Δρ. Hesemann και ο Ταύρος του Πίου V:
Ο Ταύρος του Αγίου Παπά Πίου Ε' που εισάγει το Ρωμαϊκό Λειτουργικό Βιβλίο .
Επίσκοπος Πίος, δούλος των θεράπων του Θεού σε αιώνια μνήμη.
Δεδομένου ότι η κλήση μας στο ανώτατο αποστολικό αξίωμα, κατευθύνουμε με χαρά το νου μας, τις δυνάμεις μας και όλους τους προβληματισμούς μας στη διατήρηση της αγνότητας της εκκλησιαστικής λατρείας, και προσπαθούμε να ξεκινήσουμε όσα είναι απαραίτητα για αυτό τον σκοπό και, με τη βοήθεια του Θεού, να τα καταστήσουμε αποτελεσματικά με όλο το ζήλο.
Τώρα, σύμφωνα με τις αποφάσεις της Αγίας Συνόδου του Τρέντο, έπρεπε να διαθέσουμε την έκδοση και βελτίωση των Ιερών Βιβλίων, δηλαδή τον Κατηχητικό Λόγο, το Μισσάλιο και το Εωθινό. Αφού ο Κατηχητικός Λόγος είχε εκδοθεί με τη συγκατάθεση του Θεού για την διδασκαλία των ανθρώπων, και το Εωθινό βελτιώθηκε για τον υποχρεωτικό ύμνο προς τον Θεό, έπρεπε να στραφούμε στην υπόλοιπη εργασία, ώστε το Μισσάλιο να ανταποκρίνεται δεόντως στο Εωθινό (δεδομένου ότι είναι πολύ σωστό ο Θεός να δοξάζεται στην Εκκλησία με ενιαίο τρόπο και η λειτουργία να τελείται με ενιαίο τρόπο): να εκδώσουμε το ίδιο το Μισσάλιο.
Επομένως, κρίναμε σωστό να αναθέσουμε αυτό το βάρος σε επιλεγμένους επιστήμονες. Μετά από προσεκτική μελέτη των αρχαίων βιβλίων της Βιβλιοθήκης μας στο Βατικανό, καθώς και άλλων χειρογράφων που φέρθηκαν από παντού, βελτιωμένων και αμόρφωτων, καθώς και τους προβληματισμούς των αρχαίων και τα γραπτά αναγνωρισμένων συγγραφέων που άφησαν σε εμάς καταγραφές της ιεράς θέσπισης των τελετών, αυτοί οι λόγιοι αποκατέστησαν το Μισσάλιο σύμφωνα με την προγραφή και τον κανόνα των Αγίων Πατέρων.
Για να ωφεληθούν όλοι από αυτό το έργο, αφού το εξετάσαμε και βελτιώσαμε εμείς οι ίδιοι, διατάξαμε, μετά από προσεκτική εξέταση, να εκτυπωθεί και δημοσιευτεί στη Ρώμη το συντομότερο δυνατό.
Οι ιερείς ιδίως θα πρέπει να γνωρίζουν απ’ αυτό ποιές προσευχές να χρησιμοποιούν από εδώ και πέρα στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας, καθώς και ποιους τελετουργικούς κανόνες και ιεροτελεστίες να τηρούν. Αλλά για να κατανοήσουν όλοι παντού και να εφαρμόζουν αυτά που έχουν παραδοθεί από την Αγία Ρωμαϊκή Εκκλησία, Μητέρα και Διδάσκαλο των υπολοίπων Εκκλησιών, καθιερώνουμε με αυτό το αιώνια έγκυρο Σύνταγμά μας, υπό απειλή της αγανάκτησής μας ως ποινή, και διατάζουμε: Εξάπαντος στο μέλλον σε ολόκληρη την χριστιανική γη, σε όλες τις πατριαρχικές εκκλησίες, καθεδρικούς ναούς, κολεγιακές εκκλησίες και ενορίες, σε όλους τους λαϊκούς, μοναστηριακούς – οποιασδήποτε τάξης κι αν είναι, είτε ανδρώοι είτε γυναικεία μονή – σε όλες τις στρατιωτικές και ανεξάρτητες εκκλησίες ή παρεκκλήσια, στις οποίες η Λειτουργία της Μονής πρόκειται να τελεστεί, ή θα έπρεπε να τελεστεί, φωναχτά με χορό ή σιωπηλά, σύμφωνα με τον κανόνα της Ρωμαϊκής Εκκλησίας, δεν πρέπει να ψάλλεται ή να διαβάζεται διαφορετικά από αυτό που ορίζει το Μισσάλιο που εκδόθηκε από εμάς, ακόμη κι αν αυτές οι εκκλησίες απολαμβάνουν κάποιες εξαιρέσεις, έχουν προνόμια με ένα induit της Αποστολικής Έδρας, κατά παράδοση ή προνόμιο, πράγματι με όρκο ή αποστολικό επιβεβαίωση, ή οποιασδήποτε άλλης ιδιαιτερότητας – εκτός αν, αμέσως από την ανέγερσή τους εγκρίθηκαν από την Αποστολική Έδρα, ή κατά παράδοση, έχουν τηρήσει στην τέλεση της Λειτουργίας έναν κανόνα τουλάχιστον διακοσίων ετών σε αυτές τις ίδιες εκκλησίες χωρίς διακοπή. Δεν αφαιρούμε με κανέναν τρόπο από τους τελευταίους το ανωτέρω ειδικό δικαίωμα ή παράδοση στην τέλεση της Λειτουργίας, αλλά επιτρέπουμε, εάν το Μισσάλιο που εκδόθηκε από εμάς είναι πιο ευχάριστο, να τελούνται λειτουργίες σύμφωνα με το Μισσάλιό μας, με τη συγκατάθεση του επισκόπου ή προκαθημένου και ολόκληρου του κεφαλαίου, παρά τις άλλες διατάξεις.
Σε όλες όμως τις υπόλοιπες ανωτέρω εκκλησίες, στερούμε έτσι τη χρήση των Μισσαλίων τους, απορρίπτοντάς τα από κάτω προς τα πάνω και πλήρως, και ορίζουμε ότι τίποτα δεν πρέπει ποτέ να προστεθεί σε αυτό το Μισσάλιο μας που μόλις εκδόθηκε, να αφαιρεθεί ή να αλλάξει.
Αυστηρά διατάζουμε κάθε πατριάρχη και διοικητή των ανωτέρω εκκλησιών, όλα τα άλλα πρόσωπα, οποιουδήποτε βαθμού κι αν είναι, με την αρετή της αγίας υπακοής: Να εγκαταλείψουν εντελώς στο μέλλον τους τρόπους και τελετουργικούς κανόνες που μέχρι τώρα είχαν συνηθίσει (ακόμα κι αυτούς από μισσάλια, όσο αρχαία κι αν είναι), να τα απορρίψουν πλήρως, και να ψάλλουν και να διαβάζουν τη Λειτουργία σύμφωνα με τον κανόνα, τρόπο και νόμο του Μισσαλίου μας, και δεν πρέπει να τολμήσουν να προσθέσουν ή να διαβάσουν στην τέλεση της λειτουργίας οποιεσδήποτε τελετές και προσευχές εκτός από αυτές που περιέχονται σε αυτό το μισσάλιο.
Και ότι σε όλες τις εκκλησίες, στη Λειτουργία ψαλλόμενη ή διαβασμένη, χωρίς αμφιβολία συνείδησης ή φόβο οποιωνδήποτε ποινών, κρίσεων ή επιτιμήσεων, να ακολουθούν εφεξής αποκλειστικά αυτό το Μισσάλιο και να είναι ικανοί και εξουσιοδοτημένοι να το χρησιμοποιούν αμερόληπτα και νόμιμα, σε αυτό εμείς, με την αρετή της Αποστολικής μας Εξουσίας, δίνουμε την άδειά μας και την κύρωσή μας για τώρα και πάντα.
Ομοίως, καθιερώνουμε και διακηρύττουμε: Κανένας ανώτερος, διοικητής, κανόναρχος, εφημέριος ή άλλος κοσμικός ιερέας, ούτε μοναχός οποιασδήποτε τάξης, δεν θα απαιτείται να τελεί τη λειτουργία διαφορετικά από ό,τι έχουμε καθορίσει εμείς, ούτε θα αναγκαστεί ή θα παρακινηθεί από κανέναν να αλλάξει αυτό το Μισσαλέ, ούτε η παρούσα επιστολή μπορεί ποτέ να καταργηθεί ή να τροποποιηθεί σε οποιαδήποτε στιγμή, αλλά θα παραμένει για πάντα πλήρως ισχυρή ως νόμος.
Με αυτά, όλοι οι προηγούμενοι κανονισμοί, Αποστολικοί Συνταγματικοί Κανόνες και Διατάγματα, όλα τα γενικά ή ειδικά Συνταγματικά Διάταγματα των Επαρχιακών ή Συνοδικών Συνόδων, καθώς και τα καταστατικά και έθιμα των ανωτέρω Εκκλησιών, ακόμη κι αν το έθιμό τους υποστηρίζεται από έναν πολύ αρχαίο και σεβαστό κανονισμό, αλλά δεν είναι παλαιότερος από διακόσια χρόνια, ακυρώνονται.
Από τη δημοσίευση αυτού του Συντάγματός μας και του Μισσαλέ, οι ιερείς στην Ρωμαϊκή Κουρία θα υποχρεωθούν να ψάλλουν ή να λένε λειτουργία σύμφωνα με αυτό μετά από ένα μήνα, αυτοί στη πλευρά αυτή των Άλπεων μετά από τρεις, αυτοί στην άλλη πλευρά των Άλπεων μετά από έξι μήνες, ή μόλις μπορέσουν να αγοράσουν αυτό το Μισσαλέ.
Για να διατηρηθεί αμετάβλητο και καθαρό από λάθη σε όλη τη γη, εμείς, με την Αποστολική εξουσία, απαγορεύουμε με αυτήν την επιστολή όλους τους τυπογράφους βιβλίων στην επικράτειά μας (και της H. R. E. [Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας άμεσο και έμμεσο τομέα, υπό ποινή απώλειας των βιβλίων και εκατό χρυσών δουκάτων που θα καταβληθούν στο Αποστολικό Ταμείο, αλλά στους άλλους τυπογράφους σε όλα τα μέρη της γης, υπό ποινή αφορισμού με την ευρεία έννοια και άλλων κυρώσεων σύμφωνα με τη διακριτική μας ευχέρεια: ότι δεν θα πρέπει, χωρίς εμάς, ή αντίστοιχα η άδεια που έχει χορηγηθεί ρητά για το σκοπό αυτό από έναν Αποστολικό Επίτροπο που ορίζεται από εμάς στην συγκεκριμένη περιοχή, να υποβάλλονται σε εκτύπωση, πώληση ή αποδοχή καθόλου, εκτός αν προηγουμένως έχει δοθεί πλήρης διασφάλιση από τον ίδιο αυτόν Επίτροπο στον ίδιο τυπογράφο ότι το αντίγραφο του Μισσαλέ, που θα είναι το πρότυπο για την εκτύπωση περαιτέρω αντιγράφων, συγκρίνεται με το Μισσαλέ που παράγεται στη Ρώμη στην πρώτη έκδοση, συμφωνεί με αυτό και δεν αποκλίνει σε τίποτε.
Λόγω της δυσκολίας να φέρουμε την παρούσα επιστολή στη γνώση όλων σε όλα τα μέρη του χριστιανικού κόσμου, και ειδικά στην πρώτη περίοδο, ορίζουμε: Ας αναρτηθεί δημόσια με τον συνηθισμένο τρόπο στις θύρες της Βασιλικής του Πρίγκιπα Απόστολου και του Αποστολικού Γραφείου, καθώς και στην κεφαλή του Campus Florae· ας δοθούν επίσης τα έντυπα αντίγραφα αυτής της επιστολής, χειρόγραφες και υπογεγραμμένες από δημόσιο συμβολαιογράφο και φέρουσας τη σφραγίδα ενός εκκλησιαστικού αξιωματούχου, αμέσως η ίδια αναντίρρητη πίστη μεταξύ όλων των λαών και σε όλα τα μέρη όπως θα δινόταν στην παρούσα επιστολή αν είχε εμφανιστεί ορατά.
Κανείς, λοιπόν, δεν επιτρέπεται να παραβιάσει αυτό το έγγραφο, στο οποίο η άδεια, η απόφαση, η εντολή, ο κανονισμός, η έγκριση, η χάρη, η διακήρυξη, η βούληση, η πρόθεση και η απαγόρευση καταγράφονται από Εμάς, ή να ενεργήσει αντίθετα σε αυτό με απερίσκεπτη τόλμη.
Όμως αν κάποιος τολμήσει να αγγίξει αυτό, ας γνωρίζει ότι θα υποστεί τον θυμό του Παντοδύναμου Θεού και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Δόθηκε στη Ρώμη κοντά στον Άγιο Πέτρο, στο χίλια πεντακόσιο εβδομηκοστό έτος της Γέννησης του Κυρίου στις 14 Ιουλίου κατά το πέμπτο Έτος της Παποσύνης Μας.